[Yaoi] Love,Lies รักฤๅลวง [ฉบับปรับปรุง] END

รักฤาลวง

เรื่องราวที่เกิดขึ้นในโลกนี้ ส่วนใหญ่มักจะเริ่มต้นด้วยการแก้แค้น

แต่…หลี่หานเฟยรู้ว่าการไล่ตามศัตรูเพื่อทำลายเป็นการกระทำที่โง่เขลา

สู้ทำให้รัก ให้ลุ่มหลง ให้ทนอยู่บนโลกนี้ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ยังสะใจเสียกว่า

เพราะฉะนั้นการเฝ้าดูศัตรูโตมาด้วยน้ำมือของตัวเองจึงเริ่มต้นขึ้น

‘ฉันไม่มีวันรักเธอ แต่เธอไม่มีวันจะไปรักใครได้นอกจากฉัน’

 

แนะนำตัวละคร

หลี่หานเฟย : บุตรชายคนเดียวของผู้ว่าการเขตปกครองพิเศษเมือง S เฉลียวฉลาด 

แต่มีนิสัยเย็นชา เดาใจยาก ในใจเต็มไปความแค้นที่รอวันจะได้สะสาง 

ด้วยแผนการที่วางไว้อย่างสมบูรณ์แบบ ไร้ที่ติ 

หลี่กงหมิง : เป็นเด็กกำพร้าที่ถูกหานเฟยรับมาเลี้ยงตั้งแต่อายุห้าขวบ 

หลังจากได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนไต บิดา มารดาเกิดอุบัติเหตุรถชนเสียชีวิตทั้งคู่และไม่มีญาติ 

พี่น้องคนอื่น เติบโตมาในตระกูลหลี่ด้วยการดูแลของหลี่หานเฟย

หลางเซียว : ลูกพี่ลูกน้องของหานเฟย นิสัยติดจะเอาแต่ใจ 

ทำได้ทุกอย่างเพื่อได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ

กานต์ หรือ เสี่ยวอ้าย : เป็นลูกครึ่งไทย-จีน หลังจากพลัดหลงกับครอบครัวในตอนเด็ก 

ก็เติบโตมาในเมืองS และเรียนมหาลัยที่ในเมืองมาตลอด เป็นเพื่อนร่วมคณะของกงหมิง  

.

“ผมมีชีวิตต่อไปโดยไม่มีคุณไม่ไหวหรอก”

“…”

“ให้ผมตายเสียดีกว่า ถ้าคุณคิดจะทิ้งผมไปจริงๆ สั่งมาสิ…บอกให้ผมไปตาย ผมจะทำอย่างไม่บิดพลิ้วใดๆ เลย ขอแค่คุณเอ่ยมาว่าต้องการ”

“โธ่…กงหมิง”

แทบจะเป็นประโยคแรกเลยของหลี่หานเฟยตั้งแต่หลี่กงหมิงลุกขึ้นขยับตัวและพูดทุกอย่างในใจออกมา สองแขนเล็กๆ นั้นกางออกแล้วรวบตัวของเขาที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้าเข้ามา ชายหนุ่มผวากอดขาของอีกฝ่ายเอาไว้แล้วซบใบหน้าลงหน้าขานั้นอย่างยอมแพ้

“อย่าพูดเรื่องตายออกมาง่ายๆ แบบนั้นสิ”

“ไม่ใช่ว่าคุณเองก็ต้องการแบบนั้นเหรอครับ” หลี่กงหมิงถามอย่างเจ็บปวดไม่อาจกลั้นน้ำเสียงที่อ่อนระโหยของตัวเองได้เลย ตั้งแต่หลี่หานเฟยเลือกจะให้รถยนต์ขับผ่านหน้าเขาไปทำเสมือนว่าไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้น ชายหนุ่มก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร

ถ้าไม่ใช่…ต้องการให้เขาเจ็บปวดเจียนตาย

“เด็กโง่…ถ้าฉันอยากให้เธอตาย ทำไมเมื่อหลายปีก่อนฉันต้องเก็บเธอมาเลี้ยงด้วยล่ะ จริงไหม”

“นั่นสิครับ แล้วคุณเก็บผมมาทำไม…” หลี่กงหมิงคิดว่าคำถามนี้ต่างหากที่ควรจะถามมาตลอด “ทำไมต้องเป็นผมล่ะครับ มีเด็กใกล้ตายบนโลกนี้เป็นแสนเป็นล้านคน ทำไมคุณเลือกช่วยผม”

“ฉันสอนเธอมาตลอดไม่ใช่เหรอกงหมิง ว่าทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้มันมีที่มาที่ไป เรื่องบังเอิญน่ะไม่มีอยู่จริง ทุกการกระทำที่แสดงออกไปมันมีเหตุผลที่มาของมัน” หลี่หานเฟยพูดไปพร้อมกับใช้มือลูบเส้นผมด้านหลังศีรษะของหลี่กงหมิงเล่นไปพร้อมๆ กัน

“แล้วเหตุผลของคุณคืออะไรล่ะครับ…”

“…”

ความเงียบเป็นเพียงอย่างเดียวที่ตอบกลับมา หลี่กงหมิงหัวเราะขื่นๆ ในที่สุดคนที่เอาแต่สอนว่าทุกอย่างในโลกนี้มีเหตุผลของมัน ก็ไม่สามารถบอกสิ่งที่อยู่ในใจได้

แล้วคนอย่างเขาจะทำอะไรได้นอกจากแค่ยินยอม…

ยอมแพ้อย่างคนที่รักมากกว่า…

.............................

นิยายเรื่องนี้จะทยอยลงให้อ่านจบอีกครั้งและไม่ลบออกค่ะ ขอให้ทุกคนรักน้องกงหมิงและคุณหลี่ให้มากๆ นะคะ 

หากนักอ่านท่านใดต้องการหนังสือแบบรูปเล่ม หรือในรูปแบบ E-book

สามารถสอบถามได้ที่ Fanpage :Bahiti Author